Το σύγχρονο μολύβι εφευρέθηκε το 1795 από τον Νικόλα-Ζακ Κοντέ, έναν επιστήμονα που υπηρετούσε στο στρατό του Ναπολέοντα. Το μαγικό υλικό που ήταν κατάλληλο για το σκοπό αυτό ήταν σε μορφή καθαρού άνθρακα και το ονομάζουμε γραφίτη.
Πρώτα ανακαλύφθηκε στην Ευρώπη, και πιο συγκεκριμένα, στη Βαυαρία κατά την έναρξη του δέκατου πέμπτου αιώνα. Αν και οι Αζτέκοι το είχαν χρησιμοποιήσει για να κάνουν σημάδια αρκετές εκατοντάδες χρόνια νωρίτερα. Ονομάστηκε γραφίτης το 1789, από τη χρήση της ελληνικής λέξης «γράφειν» που σημαίνει να γράφει. Το μολύβι είναι μια παλαιότερη λέξη, που προέρχεται από τη λατινική λέξη «pencillus», που σημαίνει μικρή ουρά, για να περιγράψει τις μικρές βούρτσες μελάνης που χρησιμοποιούσαν για τη γραφή στο Μεσαίωνα.
Ο γραφίτης που χρειαζόταν για τη μύτη του μολυβιού, προερχόταν κυρίως από την Αγγλία και την Πρωσία, που ήταν πλέον εχθροί της Γαλλίας. Με λιγοστά αποθέματα γραφίτη, και χωρίς τρόπο απόκτησης νέων, η Γαλλία αντιμετώπιζε μεγάλη έλλειψη σε μολύβια. Ο Γάλλος υπουργός πολέμου, αποφάσισε να στραφεί, στην επιδεξιότητα του ταλαντούχου εφευρέτη Νικολά – Ζακ Κοντέ.
Η ιδέα του Κοντέ, ήταν να αυξήσει την διάρκεια ζωής του γραφίτη, θρυμματίζοντας μια μικρή ποσότητα σε λεπτή σκόνη και αναμιγνύοντας την με μια ακόμα ουσία. Ποια όμως θα μπορούσε να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα;
Άλλοι εφευρέτες είχαν δοκιμάσει κόλλα ή ακόμη και λάδι φάλαινας, χωρίς αποτέλεσμα. Ο εφευρέτης πειραματίστηκε αδιάκοπα για οχτώ μέρες. Και το κατάφερε! Συνδύασε γραφίτη με άργιλο, πίεσε το μείγμα σε καλούπι και τέλος του έβαλε φωτιά σε ένα καμίνι. Το αποτέλεσμα; Δεκάδες μολύβια, από μια μικρή ποσότητα γραφίτη.
Η νέα μέθοδος του Κοντέ, είχε μεγάλη επιτυχία.
Πρόκειται, για τη μέθοδο που χρησιμοποιείται και σήμερα για την παρασκευή μολυβιών.
Τον Ιανουάριο του 1795, ο Κοντέ απέκτησε τη γαλλική ευρεσιτεχνία και κάπως έτσι γεννήθηκε το σύγχρονο μολύβι!
Πηγή: xartokinisi
Πηγή εικόνας: Faber-Castell
