Η Τελειομανία δεν είναι αδυναμία, αντιθέτως η τελειομανία είναι μια δύναμη που μπορεί να αξιοποιηθεί εποικοδομητικά. Σίγουρα η τελειομανία δεν φέρνει ισορροπία στη ζωή ενός ανθρώπου ενώ πολλές φορές άνθρωποι υποφέρουν άσκοπα από αυτή.
Πολλές φορές οι τελειομανείς θέτουν υψηλούς στόχους που αδυνατούν να πιάσουν και στην αποτυχία συχνά είναι τιμωρητικοί με τον εαυτό τους.
Επίσης είναι συνεπείς και προσανατολισμένοι στη λεπτομέρεια και προσφέρουν τη σταθερότητας στο περιβάλλον τους. Θέλουν να έχουν όρια και να υπάρχει σχετική ρουτίνα. Δεν θα έλεγε κανείς ότι φλερτάρουν με τον αυθορμητισμό.
Επιθυμούν να έχουν έλεγχο των παρορμήσεων και αν αφεθούν χωρίς αυτόν το αποτέλεσμα μπορεί τους κάνει μη αποτελεσματικούς και να μειωθεί η απόδοσή τους.
Το να είναι λοιπόν κάποιος τελειομανής δε σημαίνει πάντα ότι περιμένει το τέλειο από τον εαυτό του ή από το κοινωνικό – οικογενειακό περιβάλλον του. Είναι άτομο ισχυρό και έξυπνο. Είναι σίγουρα «εντάξει» να είναι κάποιος τελειομανής δεν είναι κάτι παθολογικό, αλλά πολλές φορές θα πρέπει να μπει στη διαδικασία και να βάλει ένα όριο στην ακατάπαυστη προσπάθειά του για να μπορέσει να χαλαρώσει και να απολαύσει στιγμές.
